ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (Ιωάν. 1, 1-17)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή Πασχαλινής Εγκυκλίου έτους 2007)
Το πιο όμορφο τροπάριο στον κόσμο, το πιο γλυκό άσμα στην Εκκλησία μας, τραγούδι που ποτέ δεν το χορταίνομε, είναι το: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Το τραγουδάμε κάθε χρόνο στην λατρεία μας σαράντα ημέρες· και το βιώνουμε για πάντα.
Για μας, τα λόγια αυτά, δεν είναι λόγια. Δεν είναι νότες. Δεν είναι συναισθήματα.
Είναι πίστη. Είναι φως. Είναι ζωή. Είναι αλήθεια. Είναι η πιο μεγάλη αλήθεια. Είναι πραγματικότητα.
* * *
Γράφουν οι άγιοι απόστολοι:
Η πίστη στον Χριστό δεν είναι ιδέες· δεν είναι ιδεολόγημα. Είναι ζωή. Τον είδαμε. Τον ακούσαμε. Τον ζήσαμε. Γνωρίσαμε την μεγαλωσύνη Του. Μα και την ταπείνωσή Του. Τον είδαμε, να πεθαίνει στον Σταυρό. Και Τον θάψαμε. Και νομίσαμε, πως όλα είχαν πια τελειώσει με Αυτόν. Αλλά είχαμε κάνει λάθος.
Μετά τρεις ημέρες ο Χριστός αναστήθηκε. Και εμείς Τον είδαμε. Αναστάντα εκ νεκρών. Και κουβεντιάσαμε μαζί Του. Και φάγαμε μαζί. Και ήπιαμε μαζί. Όχι μια φορά μόνο. Πολλές φορές. Και πολλοί μαζί.
Η ανάστασή Του, δεν ήταν ιδέα. Δεν ήταν όραμα. Ήταν διαπίστωση. Ήταν εμπειρία. Η πιο δυνατή εμπειρία, που μπορεί να βιώνει άνθρωπος.
Την ανάσταση του Χριστού, εμείς την ζήσαμε. Και έχουμε χρέος, να το λέμε· και να το διακηρύττουμε· ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Και ζει. Και βασιλεύει. Και της βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος.
Γιατί ο Χριστός, είναι ο Υιός του Θεού, ο Κύριος της Δόξης.
Ήρθε στον κόσμο για μας. Και πέθανε για μας. Και αναστήθηκε για μας. Για να μη μας αφήσει, να μείνουμε για πάντα στον τάφο. Για να μας αναστήσει. Και να μας χαρίσει την αιώνια ζωή.
Αλλοίμονο σε μας, αν δεν το πήραμε το μήνυμα!
Αλλοίμονο σε μας, αν δεν φροντίσουμε να φθάσουμε στην αιώνια ζωή και στην ανάσταση!
Αλλοίμονο και τρισαλλοίμονο σε μας, αν δεν αρχίσουμε να ψάχνουμε και να ψαχνόμαστε για την ανάσταση.
Αλλοίμονο σε μας, αν δεν προσδοκάμε την ανάσταση των νεκρών· και την ζωή του μέλλοντος αιώνος.
* * *
Γλυκειά η ζωή! Το πιο γλυκύ, και άκουσμα και λάλημα, είναι η ζωή! Ευφραίνεται η ψυχή, όταν ακούμε να γίνεται λόγος για ζωή. Φως η ζωή.
Και ο θάνατος-μαυρίλα! Και μάλιστα, η πιο πικρή στον κόσμο μαυρίλα! Το μεγαλύτερο ερώτημα στον κόσμο, το εκφράζει ο μεγάλος λόγιος και στοχαστής Αντρέ Μαλρώ, είναι εκείνο που αντήχησε, πριν από χρόνια, σε ένα μεγάλο συνέδριο στη Λυών, ενώ οι συζητήσεις όλο και φούντωναν:
- Συνάδελφοι, με το θάνατο, τι γίνεται;
Κανένας δεν απάντησε. Και το ερώτημα ξανα-αντήχησε:
- Συνάδελφοι, με τον θάνατο τι γίνεται;
Αλήθεια. Τι γίνεται;
Μας έπλασε κατ’ εικόνα Του και ομοίωσή Του. Και γι αὐτό, και να θέλουμε, δεν μπορούμε, ούτε να το ξεχάσουμε, ούτε να Του κρυφτούμε!
* * *
Το πρόβλημα της ανάστασης και της αιώνιας ζωής είναι το υπ’ αριθμόν ΕΝΑ πρόβλημα. Για όλους!
Αν σ’ αυτό αστοχήσουμε, τι θέλουμε και ζούμε; Και γιατί ζούμε; Και τότε, τι θα μας ωφελήσουν, όλα τα επιτεύγματα των επιστημών και της σύγχρονης τεχνικής; Και τι καλό μάς προσφέρουν, σε τελική ανάλυση, όταν δεν υπηρετούν την ανάστασή μας και την αιώνια ζωή;
Χριστός ανέστη εκ νεκρών· απαρχή των κεκοιμημένων· έκανε την αρχή· έγινε η αρχή. Είναι η αρχή!
Χριστός ανέστη. Αρχή ο Χριστός. Και στην συνέχεια εμείς. Τότε που θα έλθει. Με την σειρά, που Εκείνος όρισε!
Η ανάσταση εξαρτάται από τον Χριστό. Αυτός είναι η ανάσταση. Αυτός μας την δίνει. Δική του δωρεά· με δικό του πρόσταγμα! γίνεται ανάσταση νεκρών.
Η αιώνια ζωή κοντά Του, εξαρτάται από εμάς. Από την πίστη την δική μας. Θα πάμε κοντά Του, αν πιστεύουμε στον Χριστό και αν φροντίζουμε να κάνουμε τα έργα που θέλει ο Χριστός. Θέλουμε, και πιστεύουμε! Θέλουμε, και κάνουμε έργα άγια και θεάρεστα! Επειδή ποθούμε την αιώνια ζωή!
* * *
Και ο πόθος για την αιώνια ζωή, γίνεται μυριόστομη κραυγή και ευχή: ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Και στο άκουσμά της γεμίζει ο κόσμος χαρά. Όχι μόνο εμείς! Και ο ουρανός, και η γη, και τα καταχθόνια!
Και «συμφώνως», δηλαδή όλοι μαζί, όλοι ψυχικά ενωμένοι, υμνούμε τον Αίτιο, τον αναστάντα εκ νεκρών, Υιό του Θεού.
Λοιπόν, αδελφοί:
Ας μάθουμε να ζούμε πιο συνειδητά την πίστη· στον Χριστό· και στην ανάσταση.
Χριστός Ανέστη. Χρόνια πολλά, με ζωή γεμάτη με την χαρά της αναστάσεως· και με πλούσια την ευλογία τού αναστάντος Χριστού. Αμήν.-