fruits

ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ  (Ματθ. 10, 32-33, 37-38 και 19, 27-30)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Αγ. Χαράλαμπο, στις 18/6/2006)

 

1. Θυσιάζεσαι... Για ποιόν όμως;

 

Οι Ιάπωνες, είναι γνωστοί για την αγάπη τους προς τους θεσμούς. Ιδιαίτερα, για την αφοσίωσή τους στους αυτοκράτορές τους, τους οποίους τιμούν και τους έχουν ακόμη. Φαινόμενο σπάνιο και μοναδικό.

Λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας Ιάπωνας φιλοτιμήθηκε να φτειάξει μια εικόνα του αυτοκράτορος Γιοσιχίτο με ιδιότυπο τρόπο. Άνοιξε τις φλέβες του, και ανακάτεψε το αίμα με τα χρώματα. Για να κάνει σωστή δουλειά, εργάστηκε χρόνια και χρόνια. Όταν τελείωσε, χάρισε την «ωραία» αυτή εικόνα στον αυτοκράτορα, ο οποίος όπως ήταν φυσικό, συγκινήθηκε πολύ. Γιατί η αγάπη και η εκτίμηση όταν εκφράζεται με το αίμα, εκφράζεται πιο δυνατά.

Ας φανταστούμε τώρα, ότι ένας σουλτάνος ήθελε να φτειάξει ανάλογα, μια δική του εικόνα. Και για να εξασφαλίσει αίμα, έσφαζε μερικούς Ρωμιούς, μάζευε το αίμα τους, και να το ανακάτευε με τα χρώματα, για να φτειάξει το πορτραίτο του. Αν βλέπαμε αυτό το πορτραίτο, θα μας προκαλούσε αποτροπιασμό. Αντίθετα. Το πορτραίτο που έφτειαξε ο Ιάπωνας με δική του διάθεση και θυσία, προκαλεί δέος και θαυμασμό.

Γιατί; Αξία και σημασία δεν έχει το αίμα σαν ουσία. Ούτε σαν ενέργεια, ότι δηλαδή βγήκε από τον άνθρωπο. Εκείνο που μετρά, είναι η διάθεση με την οποία προσφέρεται. Η διάθεση θυσίας και αφοσίωσης στο Χριστό λέγεται πίστη και υπακοή.

Άλλο πράγμα λοιπόν να σφάζουν έναν άνθρωπο για κάποια άλλη αιτία, και άλλο πράγμα ένας άνθρωπος να δέχεται να σφαγεί, και να σφάζεται, προσφέροντας ο ίδιος το αίμα του, δείγμα τιμής και ευλάβειας στον Χριστό.

 

2. Έδωσαν όλο το αίμα τους. Όχι σταγόνες

 

Σήμερα έχουμε την εορτή των Αγίων Πάντων. Κανονικά, δεν είναι εορτή όλων των αγίων. Είναι κυρίως εορτή των Αγίων μαρτύρων. Έρχεται μια βδομάδα μετά την Πεντηκοστή. Και γύρω στις εξήντα μέρες μετά την Ανάσταση.

Πεντηκοστή, είναι η επίσκεψη της χάρης, του αγιασμού και του φωτισμού του Αγίου Πνεύματος. Ανάσταση, είναι η εγγύηση ότι υπάρχει αιώνια ζωή και ανταπόδοση.

Γι’ αυτό, οι άγιοι μάρτυρες ευγνωμονώντας τον Χριστό και πιστεύοντας ολόψυχα σ’ αυτόν, όταν τους ετίθετο το ερώτημα:

-Αρνείσαι τον Χριστό;

Απαντούσαν σταθερά:

-Μα είναι ποτέ δυνατόν, να αρνηθώ τη ζωή μου;

Λέγει ένας σοφός παρατηρητής: «Το ομορφότερο πράγμα, είναι να ακούει κανείς, ότι άνθρωποι για εκείνο που πιστεύουν, για τον Χριστό, έκαναν τα πάντα. Και όχι μόνο τα πάντα έκαναν, αλλά έδωσαν και τη ζωή τους και το αίμα τους!». Όλο! Όχι μερικές σταγόνες. Όλο, αφού πέθαναν χύνοντας το αίμα τους για τον Χριστό, για να δείξουν, ότι πιστεύουν ότι ζει, κυβερνά τον κόσμο και είναι ο πανάγαθος σωτήρας και λυτρωτής μας. Δεν είναι αστεία υπόθεση το μαρτύριο των αγίων μαρτύρων. Δεν είναι αστεία υπόθεση το ότι χιλιάδες άνθρωποι, στρατιές από την ημέρα που αναστήθηκε ο Χριστός, έδωσαν την μαρτυρία τους γι' αυτόν.

Με πρώτο τον άγιο πρωτομάρτυρα Στέφανο. Και στη συνέχεια χιλιάδες και εκατομμύρια μάρτυρες, μέχρι τους αγίους Νεομάρτυρες, οι οποίοι ακόμη και σήμερα δεν παύουν να υπάρχουν παντού. Μήπως πριν μερικά χρόνια δεν συμπληρωνόταν ο αριθμός τους στις αθεϊστικές και σε άλλες χώρες;

 

3. Είμαστε του «τώρα» ή του «πάντοτε»;

 

Το πρόβλημα των αγίων μαρτύρων, είναι και δικό μας. Είναι πρόβλημα κάθε ανθρώπου. Γιατί το πιο σημαντικό, είναι να τοποθετηθείς σωστά απέναντι της αλήθειας. Και το μεγαλύτερο ερωτηματικό που πρέπει να βάζει ο άνθρωπος στον εαυτό του, είναι: «Ποιά είναι η αλήθεια; Πατάω σωστά; Περπατάω σωστά; Σκέπτομαι σωστά;»

Κάποιοι έγραψαν, σ’ ένα τοίχο: «Άνθρωποι, κοινωνία της στιγμής. Να το ξέρετε. Θα σβύσετε σε μια στιγμή. Όλοι». Άνθρωποι, κοινωνία της στιγμής… Τι σημαίνει αυτό;

Η σύγχρονη φιλοσοφία της εποχής μας -της τόσο άθλιας- γιά τη ζωή είναι: Δεν υπάρχει ευτυχία. Η ευτυχία είναι στιγμές. Φρόντισε να αξιοποιήσεις την στιγμή που έρχεται μπροστά σου. Μη την αφήνεις να χαθεί με κανένα τρόπο. Αυτή η στιγμή ομορφαίνει τη ζωή σου. Όσο πιο πολλές όμορφες στιγμές, τόσο πιο καλά για σένα.

Έτσι λοιπόν, δεν είναι τυχαίο ότι ο πολιτισμός του 21ου αιώνα ονομάζεται: «ο πολιτισμός της στιγμής». Αλλά γι' αυτό τα νεαρά παιδιά έγραψαν την αντίδρασή τους στον τοίχο: «Άνθρωποι κοινωνία της στιγμής. Να το ξέρετε. Εσείς θα σβήσετε, όλοι μαζί, σε μια στιγμή». Αυτός είναι ο «ερχόμενος θάνατος».

Θάνατος χωρίς ελπίδα. Χωρίς το «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Δηλαδή, η πιο άθλια κατάσταση πάνω στον κόσμο. Ζωή χωρίς ελπίδα.

Ο Χριστός, ήλθε στον κόσμο, για να γεμίσει τη ζωή μας με φως και με ελπίδα. Το φως, είναι η πίστη στον Χριστό. Και η ελπίδα είναι το: «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Είμαστε σήμερα στην Εκκλησία επειδή προσδοκάμε «ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Και ήλθαμε να παρακαλέσουμε, όχι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά και για όσους έχουν πεθάνει και είναι μακριά από μας. Να κληρονομήσουν και αυτοί, με το έλεος του Χριστού, την αιώνια ζωή.

 

4. «Άφησε» την λάθος τοποθέτηση

 

Ας θυμηθούμε την συνάντηση και την συνομιλία του αποστόλου Πέτρου με τον Χριστό.

-Κύριε, εμείς αφήκαμε τα πάντα για σένα και σε ακολουθήσαμε. Τι θα έχουμε; Τι θα ανταμοιβή θα πάρουμε;

Του απάντησε ο Χριστός:

-Σεις που με ακολουθήσατε, στην παρούσα ζωή θα πάρετε εκατονταπλάσια. Και χιλιαπλάσια. Και στην μέλλουσα και την αιώνια ζωή, θα πάρετε όλη την Βασιλεία του Θεού. Αιώνια αγαθά.

Κάθε άνθρωπος που «αφήνει κάτι» για τον Χριστό θα έχει τον μισθό του. Για μας, τι είναι αυτό το «κάτι»; Είναι η πρόταση του παρόντος αιώνος, του αρχιαπατεώνος: ότι «αξία έχει η στιγμή».

Όταν μαθαίνει κανείς να ξεπερνά αυτή την τάση, την δαιμονική τάση, την εξαχρειωτική τάση, να αρπάξει, να εκμεταλλευτεί, να απολαύσει εκείνο που του προσφέρει η στιγμή, αυτός ο άνθρωπος ζει με πίστη και με ελπίδα στον Χριστό. Και γίνεται με την προαίρεσή του, με την εσωτερική του αυτή τοποθέτηση μάρτυρας του Χριστού. Για τον εαυτό του. Και για τους άλλους.

Γι’ αυτό κάθε άνθρωπος, που ζει με ευσέβεια, κάτω από το φως του Σταυρού του Χριστού και της αναστάσεώς Του, και με οδηγό το φως των αγίων μαρτύρων και όλων των αγίων της Εκκλησίας μας, δίδει μαρτυρία ότι ο Χριστός ζει και κυβερνά τον κόσμο και είναι σωτήρας μας και λυτρωτής μας.

Να μας φωτίζει αυτό το φως την καρδιά, την διάνοια, την βούληση, και να μας χαλυβδώνει να ζούμε με συνέπεια τη χριστιανική ζωή. Για να κληρονομήσουμε την αιώνια και ατελεύτητη ζωή.

Ακόμη να μας φωτίζει:

• Να καταλαβαίνουμε πόσο λάθος είναι μερικές φορές η σκέψη μας, η νοοτροπία μας, οι επιδιώξεις μας, και

• να ποθούμε να γινόμαστε μιμητές των αγίων. Αμήν.-